domingo, 25 de enero de 2009

benetako iraultza...la verdadera revolución...

Badia hilabete batzuk gaurko hitz berdinak jarri nitxula orrialdian. Dana dala, atzo lagun arteko elkarrizketa baten ondoren pentsatu det egokixa dala berriz ere gogoratzia gizakixa ta gizartiai buruz Krishnamurtik eindako gogoetak. Askotan egunerokotasunian bizitzen ditxugun hainbeste injustizian kontra burrukatzeko biharra sentitzen deu geure barruan, baina inoiz ez gea ahaztu bihar, benetako iraultza norpean barruan eman bihar dala, hor daualako benetako egixa, gizarte justo bat eratzea eramango gaitxuna...

Hace unos meses escribí en el blog esta misma cita. De todas formas, después de una conversación entre amigos he pensado que es adecuado recordar una vez más las reflexiones de Krishnamurti a cerca del individuo y la sociedad. Muchas veces, dentro de nosotros sentimos la necesidad de luchar contra todas las injusticias que vivimos dia a dia, pero nunca tenemos que olvidarnos de que la verdadera revolución se tiene que dar dentro de uno mismo, porque es ahí donde se encuentra la verdad que nos llevará a construir una sociedad justa...


(...)
"La sociedad no existe por sí misma. La sociedad es lo que vosotros y yo hemos creado con nuestras relaciones; es la proyección hacia fuera de todos nuestros estados psicológicos internos. De modo que si vosotros y yo no nos comprendemos a nosotros mismos, la mera transformación de lo externo -que es la proyección de lo interno- no tiene importacia alguna. Es decir, no puede haber alteración ni modificación importante en la sociedad mientras no me comprenda a mí mismo en relación con vosotros. Al estar confuso en mi vida de relación, doy origen a una sociedad que es la reproducción, la expresión externa de lo que yo soy. Éste es un hecho evidente que podemos discutir. Podemos dilucidar si la sociedad, la expresión externa, me ha producido a mí, o si yo he producido a la sociedad.
¿No es, pues, un hecho evidente que lo que yo soy en mi relación con el prójimo crea la sociedad; y que, sin trnsformarme radicalmente, no podrá haber transformación de la función esencial de la sociedad? Cuando esperamos de un sistema la transformación de la sociedad, no hacemos sino eludir la cuestión, porque un sistema no puede transformar al hombre, siempre es el hombre quien transforma al sistema. "
(...)

Krishnamurti (La libertad primera y última)

1 comentario:

los indocumentaos dijo...

Kaixo!.
Pues la verdad es que si. Para poder cambiar esta sociedad injusta que no nos gusta, con la que no estamos de acuerdo, deberíamos de cambiar primero nuestra forma de ser, de relacionarnos, de estar en el mundo… porque si no funciona es porque algo estamos haciendo mal. Deberíamos de romper con lo que nos han enseñado, deberíamos empezar de nuevo, de cero… Es muy fácil echarle la culpa a los demás, al resto… pero la sociedad que tenemos no es más que un reflejo de lo que somos (de lo que nos merecemos??) como grupo… Para poder cambiar lo más lejano primero deberemos de ser capaces de cambiar lo más cercano, para poder cambiar lo más grande primero deberemos de ser capaces de cambiar lo más pequeño, para poder cambiar el mundo primero deberemos de ser capaces de cambiar nuestra propia casa… Aunque nadie nos haya dicho como. Tendremos que aprenderlo por nosotros mismos, a base de equivocarnos una y otra vez, pero no de seguir repitiendo los mismos errores, esquemas y/o modelos de siempre que ya sabemos que no dan resultado.
Besarkada bat.


“… Hay que reaccionar cada día
Pensar
La verdadera revolución es interior
Reaccionando podremos lograrlo
Sino empezamos de a uno
No podremos
El cambio comienza por uno mismo…”

(Kumbia nabis. Chamuyo estail)